En toen was ik hartpatiënt....
Vivianne Lemeer • 3 juli 2023
En toen was ik ineens hartpatiënt
April 2013, op een woensdagmiddag gewoon tijdens het doen van wat ditjes en wat datjes begon ik 'me raar te voelen'. Het mocht geen naam hebben maar helemaal goed voelde het niet. De middag verstreek ik merkte dat ik geïrriteerd raakte en kleding begon te knellen. Ik zou mijn dochtertje gaan ophalen bij school maar voelde wel dat autorijden geen goed idee zou zijn.
Na wat wikken en wegen toch maar de spoedpost gebeld en deze kwamen met gillende sirenes mijn kant op (ja, ik hoorde ze al van ver aankomen.... ik schaamde me voor de buurt....)
De heren van de ambulance kon ik zelf opendoen, al kostte dat wel wat moeite en ik dacht dat ik ze wel weg kon sturen, maar daar trapte deze heren niet in. Het hartfilmpje liet niet iets heel geks zien, de saturatie was echter zeer zorgwekkend! Dus ja hoor, mevrouw ga maar even op het bedje liggen we brengen u naar het ziekenhuis.
Daar aangekomen volgende urenlang onderzoeken en werd er meerdere keren bloedgeprikt. Tegen de avond (dochterlief was gelukkig opgehaald) kwam de cardioloog: "mevrouw Lemeer, u bent vanaf dit moment hartpatiënt. En toen kwamen dan toch ook de tranen...... Ik was net 41 en had de zorg alleen voor mijn dochters en een eigen bedrijf!!
"Tsja.... daarom ligt u hier nu ook, het gebroken hartsyndroom."
Mijn cadrioloog, huisarts en revalidiatiearts hebben wat met me stellen gehad, ik wilde absoluut niet aan de medicijnen maar ik wilde ook geen patiënt zijn, .... of erger ..... doodgaan!
Doordat ik al vanaf mijn tienerjaren leed onder heftige menstruatieklachten waarvoor er lange tijd 'gedokterd' werd met hormonen.
Dit nadat eerst ongeveer 15 jaar lang min of meer gezegd was dat ik me niet zo moest aanstellen; "ieder meisje en vrouw heeft een menstruatie en die klagen ook niet allemaal zo erg. Krijg maar eens kinderen" .... Bleek ik dus uiteindelijk een ernstige endometriose, adenomyose en verklevingen te hebben. Door de hormoonbehandelingen, die niet hielpen en waar ik dus mee stopte, kreeg ik migraine-aanvallen. Ongeveer wekelijks was het raak.
De medicatie die ik hiervoor moest nemen hielp wel, maar had ernstige bijwerkingen, zoals vernauwen van bloedvaatjes. Het gevolg was (zeer aannemelijk) dus dit hartinfarct.
Vandaar mijn aversie van medicatie en als het even kan gebruik ik het dus liever niet.
Ik heb dus wel een flinke ommezwaai in mijn leefstijl gemaakt. Al leefde ik al redelijk gezond, ik weet dat er zeker nog veel verbeterd kon worden.
In samenspraak met huisarts en cardioloog ben ik dat traject dan ook aan gegaan.
Na je 25ste wordt de doorbloeding van je lichaam sowieso al slechter. Deze fysische vasculaire therapie kan ook preventief worden ingezet, bijvoorbeeld na het sporten of na fysiek of mentaal zwaar werk.
Dus welke alarmbellen laat jij eerst rinkelen voordat je écht een gezonde keuze maakt?
Liefs,
Van Viv x
This is a subtitle for your new post
De gevolgen van diabetes en de doorbloeding
Zen in de december maand
De Kracht van Stilte: Innerlijke rust, focus en welzijn voor lichaam en geest De kracht van stilte in een behandeling biedt ontspanning, zelfreflectie, stressvermindering en heling, met een diepgaande impact op jouw welzijn. Ervaar de eenvoudige manier van meditatie tijdens een stiltebehandeling.
Ideaal weekmenu voor drukke agenda's, sporters en speciale diëten. Bestel online, bespaar tijd en geniet van gezonde maaltijden!